خوش سفر

میگن آدما رو میشه تو مسافرت شناخت. 
وقتایی که با رسول می رفتیم سفر همیشه تابع جمع بود؛ 
بهش میگفتیم بریم لب دریا، می گفت بریم. ناهار چی بخوریم؟ ، می گفت هرچی بچه ها میخورن منم همون رو میخورم. 
واقعا هیچ منیتی نداشت. وقتی تو مسافرت، دورهمی و گعده میذاشتیم بیشتر گوش میداد. 
اخلاق آروم و افتاده ای داشت ؛ اصلا جنجالی و شلوغ نبود. 
اگه شوخی میکرد قصدش مردم آزاری و اذیت نبود و شورش رو هم در نمیاورد، به اندازه شوخی میکرد... 
کلا خوش سفر بود ، خیلی زیاد... 
نقل از دوست شهید رسول خلیلی