سیره اخلاقی شهید تقوی‌فر

شهید تفوی‌فرزندگی ساده و بی آلایشی داشت و از تجملات دوری می کرد. بیشتر روزها روزه می گرفت. هنگامی که مسئولیتی بر عهده داشت، در استفاده ا ز امکانات بیت المال به حداقل اکتفا می کرد و با آن که از سرداران سپاه بود، امّا از ماشین دولتی و راننده شخصی استفاده نمی کرد و با این که یک بار هم مورد سوء قصد قرار گرفته بود، امّا حاضر نشد از محافظ شخصی استفاده کند و معمولًا با موتور سیکلت یا وسایل نقلیه عمومی رفت وآمد می کرد. در انجام مأموریت، سخت کوش بود و اگر مأموریت یا دستوری به وی ابلاغ می شد، مسئولان بالاتر مطمئن بودند که این کار به بهترین صورت انجام خواهد شد. در محل مأموریت و مسئولیت، مانند نیروهای عادی کار می کرد و اگر نیروها مشغول کار ساختمانی بودند، با این که فرمانده بود، همراه آنها کار می کرد. کار ستادی و پشت میز نشینی را دوست نداشت و همواره در جبهه ها به دنبال کارهای سخت بود و این روحیه را با گذشت سی و چند سال از پیروزی انقلاب، همچنان حفظ کرده بود. منصب، مقام، جایگاه و شخصیت ظاهری برایش اهمیتی نداشت و با محرومان و پابرهنگان معاشرت می کرد.