دائم ذکر حضرت زهرا(س) بر لبانش بود، مداح نبود اما همیشه
وسط هیئت روضه حضرت زهرا(س) می‌خواند.
این ارادت قلبی او به مادرش حضرت زهرا(س) باعث شد همچون مادر پهلو‌شکسته‌اش
با اصابت ترکش به ناحیه پهلو شهید شود.
۱۹ آبان مردم و آسمان رشت می‌گریستند و سیداسماعیل می‌خندید…
شاید چون یک بار دیگر توانسته بود همه را زیر یک بیرق جمع کند. بیرق انقلاب و شهدا.
ثبت دیدگاه