حضور عملی و میدانی در صدر صف نخست عملیات‌ها

مسئولیت پذیری بسیار بالایی داشت. یکی از ویژگی‌های برجسته این فرمانده بزرگ حضور عملی و میدانی او در صدر صف نخست عملیات‌ها، در کنار دیگر رزمندگان بود. یک بار فیلم یکی از عملیات‌هایی را که مرتضی فرماندهی می‌کرد در آپارات دیدم. مرتضی می‌گفت: «در این عملیات بچه‌ها مجبور به عقب نشینی شدند و من برای اینکه بچه‌هایم به سلامت به عقب برسند یک تنه مبارزه کردم.» گفتم: «مرتضی تو که می‌توانستی خیلی راحت برگردی عقب، پس چرا ماندی؟» گفت: «پشت سر هرکدام از بچه‌های من یک فاطمه(همسر) است. من نمی‌توانستم این‌ها را رها کنم. نیروهایم تکه تکه می‌شدند. چند یت

یک طرح عملیاتی را بچه‌های قدیمی جنگ ریخته بودند و به قول معروف جمع شده بودند و می‌خواست اجرایی شود، حسین چند روز بود از مرخصی برگشته بود، آن روز آمد منطقه، فرمانده صدایش زد و داشت نقشه را برایش توضیح می‌داد؛ حسین همینطور با آن نگاه نافذش داشت نگاه می‌کرد؛ صحبت‌های حاجی که تمام شد، حسین شروع کرد به شمردن نقص‌ها، آن قدر مستدل و کارشناسی شده درباره توان نیروها و امکانات سنگین و سبک نیروهای خودی و دشمن سخن گفت که همه را مجاب کرد. طوری که طرح عملیات را کلاً عوض کرد.

یم می‌ماند و چند خانواده بی‌سرپرست می‌شد.»