خاطره (امیر خستگی ناپذیر) شهید ولی فلاحی

سه ماه پس از انتصاب شهيد فلاحي به ریاست ستاد مشترك ارتش، رژیم دست نشانده حزب بعث عراق یورش وتجاوز وحشیانه‌ا‌ی را به مرزهای کشورمان آغاز كرد. اما وی با ایمان به انقلاب اسلامی و رهبری آن با تلاشی شبانه روزی هر آن چه در توان داشت در طبق اخلاص نهاده. هر جا به وجودش نیازی بود، حضور یافت و آنگاه که در شرایط آن روز، نوعی حالت تردید و یأس در دل برخی فرماندهان رخنه کرده بود، با رهنمود رهبر کبیر انقلاب، گفتار و رفتار سرلشکر فلاحی امید بخش و دلگرم کننده بود. برای حمایت مردم از ارتش به میان مردم می‌رفت، در نمازهای جمعه پیام حمایت امام را از ارتش بیان می‌داشت و برای مردم از ارتش می‌گفت: «ارتش عنصر مراقبت و پوشش ملت است و بنا بر این جزئی از ملت است». تلاش وی از میان برداشتن موانع و انسجام دادن به ارتش و تقویت مبانی اعتقادی نظامیان بی‌وقفه بود و به درستی بیان می‌کرد که :«ما کسری موازنه قدرت را در جنگ با عراق با اعتقاد و ایمان به پاسداری از اسلام و انقلاب اسلامی و وطن اسلامی جبران کرده‌‌ایم». و آنگاه که این جملات را از این امیر سرافراز (در تاریخ 8/6/1360) می‌شنویم: «من در برای عظمت روحی شهدا و جانبازان احساس حقارت می‌کنم و در مقابل آنها سر تعظیم فرود می‌آورم». از شهادت سرافرازانه وی در شگفت نخواهیم شد؛ چرا که تنها یک ماه پس از این گفتار ، در تاریخ هفتم مهر‌ماه سال 1360 به آرزویش رسید. امیر سرافراز جبهه‌ی حق در این اواخر به عرفانی بلند دست یازیده بود و همچنین حمایت بی‌دریغ ابرقدرت‌ها را از دشمن و تحريم اقتصادی وادوات نظامی جمهوری اسلامی او را مأیوس نساخت و همواره می‌گفت که جنگ ما یک نبرد حسینی است. ‌ایمان در مقابل ابزار جنگی.