خاطره ای از زبان همرزم شهید ایرج خسروی

شهید خسروی در روزهای آخر زندگی آن ‏قدر بی‏توجه به دنیا و در عوالم خود بود که زیاد صحبت نمی‏کرد. بعضاً چندین بار صدایش می‏کردیم تا جوابی بشنویم. بعد متوجه می‏شدیم که توجهش به عوالم دیگری است و ذهنش متوجه امور دنیوی نیست. گویی به وی الهام شده بود که شهید می‏شود. از شهید خسروی عکس زیادی بر جای نمانده است چون هیچ‏گاه حاضر به مصاحبه و جلوی دوربین رفتن نبود و آن را خودپسندی می‏دانست. تا زمان شهادتش كمتر كسي او را مي‌شناخت. پس از شهادت و بررسي مسئوليت‌هایي كه در طول انقلاب و جنگ داشت، به شخصيت معنوي و روحيه‏ی تلاش‏گر او پي برده شد. بندگان مخلص خدا چون كارهاي خود را فقط براي رضايت او انجام مي‌دهند،‌ سعي دارند اعمال و رفتارشان از ديد خلق ناديده بماند.