ايثار و خلوص نيت

شهيد محمدي رزمنده دائمي گردان ثارالله بود، در سال 1363 مسئولين لشکر 19 فجر تصميم گرفتند گردان شهيد آيت الله دستغيب و گردان ثارالله را در هم ادغام کرده و يک گردان قوي تري تشکيل دهند.

لذا گردان جديد به نام امام مهدي عجل الله فرجه به فرماندهي سردار جعفر عاليکار تشکيل شد.

گرداني که همه اعضاي آن قابليت کادر فرماندهي را داشت، چون اکثرا نيروهاي بسيج و سپاه کارکشته، کساني که در خطوط پدافندي و عمليات هاي متعددي شرکت کرده و با تجربه بودند.

وقتي در پادگان معاد بوديم، و پس از آنکه به منطقه سومار در غرب کشور رفتيم با هم در يک چادر و در يک سنگر بوديم.

محمدي ديرتر از همه مي خوابيد و زودتر از همه بيدار مي شد.

به اين دليل نفر آخر مي خوابيد که نکند کسي بدون پتو باشد، هر نفر از 3 پتو( يکي زير، و دو تا هم براي رو) استفاده مي کرد.

اگر هم پتو کم بود محمدي با يک پتو که رويش مي کشيد شب را به صبح مي رساند.

گاهي اورکتش را به رويش مي کشيد و کنار بخاري نفتي علاءالدين مي خوابيد.

صبح زودتر از همه بيدار مي شد، نماز شب و ديگر مستحبات را به جا مي آورد، يک کتري بزرگ را پر آب مي کرد و روي چراغ مي گذاشت. هم چاي دم مي کرد و هم آب گرم براي وضوي دوستان تهيه مي کرد.

هرگاه در منطقه مستقر مي شديم ابتدا چادر خودش را بر پا مي کرد و پس از آن به کمک تبليغاتي ها مي رفت تا چادر نماز خانه را داير کنند.

جانباز محسن شجاعي در همگام با حماسه، ص 120