دل‌نوشته‌ای برای اولین شهید مدافع حرم صومعه‌سرا
میان دود و هیاهوی زندگی شهری، تلگرام و اینترنت و فضای مجازی، آراستگی و پیراستگی ظاهر و تن، میان این همه همهمه، آشفتگی‌های عمیق روح و فکر…کسی آرام از شهر من پرکشید. آرام و بی‌صدا، اصلاً چه هنگام رفت که کسی صدای آرام قدم‌هایش را نشنید.
حرم کجاست و مدافع حرم کیست؟
این کدام جغرافیای زمین است که چنین جاذبه عمیقی دارد؟ عمیق و بی‌بدیل.
هوای شهر بارانی است غمگین و اندوهناک.
آسمان شهر در هوای شهید حرم و به یاد هُرم نفس‌های سرد رزمندگان مدافع حرم در کوچه پس کوچه‌های سرد و یخ‌زده سوریه می‌بارد.
بارشی بی‌صدا که صدای مظلومیت مدافعان حرم را انگار فریاد می‌زند.
برادر شهیدم
تو را چگونه برای طفل نوزادت ترسیم کنیم؟
پدر چرا رفت؟ با کدامین زبان الکن عشق آسمانی تو را هجی کنیم؟
تاتی تاتی‌های کودکانه‌اش را زمانی که روی پاهایش ایستاد با ذکر یا علی(ع) تشویق کنیم یا مادر غریب و شهیدت زهرا(س) را به مدد بخوانیم؟
بانوی حرمی که تو مدافعش بودی فرزندت را یاری خواهد کرد. فرزند تو و فرزند تمام عاشقان حرم عقیله بنی‌هاشم را.
برادر شهیدم
آرام بخواب که برادرانت بیدارند و قلبشان برای سوریه و حرم زینب(س) می‌تپد.
فتح نزدیک است و روزهای پیروزی در راه…
گفتنی است شهید “محمد اتابه” از پاسداران لشکر عملیاتی ۱۶ قدس گیلان در دفاع از حریم عقیله بنی‌هاشم حضرت زینب(س) ۹ آبان ماه در نبردهای حومه شهر حلب سوریه به خیل شهدا پیوست. این شهید متولد ۱۳۶۶و اهل گوراب‌زرمیخ صومعه‌سرا است.
دل‌نوشته از مریم محسنی خبرنگار ایسنا(گیلان)
ثبت دیدگاه